Ο Άγγελος Καβασακάλης είναι Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Επιστημών της Εκπαίδευσης και Κοινωνικής Εργασίας με γνωστικό αντικείμενο: «Πολιτικές Διά Βίου Μάθησης» [ΦΕΚ (Τεύχος Γ): 1318/7-4-2025].

Το κύριο ερευνητικό του πεδίο είναι η ανάλυση και ερμηνεία των διαδικασιών παραγωγής και εφαρμογής των πολιτικών διά βίου μάθησης και οι διαδικασίες μετασχηματισμού τους σε εθνικό επίπεδο μέσα στο σύγχρονο παγκόσμιο περιβάλλον. H έρευνά του επικεντρώνεται στην ανάλυση των πολιτικών διά βίου μάθησης οι οποίες παράγονται στο έντονα διεθνοποιημένο παγκόσμιο περιβάλλον και μεταφέρονται σε διαφορετικά επίπεδα (διεθνές, ευρωπαϊκό, εθνικό, ενδοεθνικό επίπεδο).

Οι πολιτικές διά βίου μάθησης διαμορφώνονται και αναπτύσσονται, κατά κανόνα, μέσω δημιουργίας αντιτιθέμενων ή/και αντικρουόμενων ομαδοποιήσεων. Η ανάλυση και ερμηνεία των πολιτικών αυτών προϋποθέτει τη μελέτη του σχεδιασμού τους στο κεντρικό επίπεδο καθώς και κατά την εφαρμογή τους, ερμηνεία και παρερμηνεία τους από τους δρώντες στο πεδίο. Εντός αυτού του πλαισίου παραγωγής και εφαρμογής πολιτικής κεντρικό ρόλο διαδραματίζουν οι οργανισμοί διά βίου μάθησης καθώς στα προγράμματα των συγκεκριμένων πολιτικών αντανακλώνται οι αλλαγές στην τεχνολογία, στην πληροφορία, στις δομές παραγωγής, εξειδίκευσης και απασχόλησης. Ως εκ τούτου τα πανεπιστήμια, ως φορείς διά βίου μάθησης, τοποθετούνται συχνά στην αιχμή αυτών των διαδικασιών. Κύριοι αναλυτικοί άξονες των πολιτικών διά βίου μάθησης αναδεικνύονται, μεταξύ άλλων, οι ακόλουθοι τρεις: (α) η παραγωγή, διαμόρφωση και ανάπτυξη των πολιτικών αυτών εντός και μεταξύ του διεθνούς/ευρωπαϊκού και του εθνικού επιπέδου, (β) η ισχυρή συσχέτιση των πολιτικών διά βίου μάθησης με τη βιώσιμη ανάπτυξη και την επαγγελματική εξέλιξη των εργαζομένων και (γ) η ανάδειξη σε κεντρική θέση της συζήτησης σχετικά με τη διασφάλιση της ποιότητας.

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στις διεργασίες που πραγματοποιούνται κατά τη δημιουργία και εφαρμογή των πολιτικών διά βίου μάθησης από το ευρωπαϊκό στο εθνικό επίπεδο και, ακολούθως, στο ενδοεθνικό. Ειδικότερα ενδιαφέρεται για το πώς ένας θεσμός διά βίου μάθησης και οι ατομικοί και συλλογικοί δρώντες εντός αυτού (ή γενικότερα, οι δρώντες εντός του κοινωνικού πεδίου) αντιδρούν στα ερεθίσματα που δέχονται από τη δημιουργία και την εφαρμογή των πολιτικών. Στην ερευνητική του δραστηριότητα διερευνά και αναλύει τις πολιτικές διά βίου μάθησης μέσω των τριών αξόνων που προαναφέρθηκαν. Χρησιμοποιεί αναλυτικά εργαλεία (έννοιες και θεωρίες) που σχετίζονται, αφενός, με τη δράση των ατομικών και συλλογικών δρώντων οι οποίοι συχνά συγκροτούν δίκτυα πολιτικής και, αφετέρου, με τις διεργασίες μεταφοράς πολιτικής μεταξύ των διαφορετικών επιπέδων. Εντός αυτού του ερευνητικού πλαισίου επιβλέπει και διδακτορικές έρευνες.

Τέλος ως προς το διδακτικό του έργο διδάσκει στο ΠΠΣ του Τμήματος σε 3 ΠΜΣ του Τμήματος και σε ΠΜΣ άλλων Πανεπιστημίων στο εσωτερικό και εξωτερικό.